Zondag de tiende januari begon voor mij zoals de zondag vaak begint; redelijk vroeg uit bed maar meteen door naar de bank, om daar met een dekentje om en een kop koffie langzaam wakker te worden voor de televisie. Eerst een religieus programma, daarna een talkshow. Na te zijn bijgepraat over de actualiteit; Verenigde staten, Covid-19 (beiden niet om vrolijk van te worden), snel klaarmaken om sportief te wandelen.
Bewegen in de buitenlucht is geen straf met droog weer en een winterzonnetje. Bovendien is het enige alternatief voor de sportschool en eigenlijk het enige wat nog wel mag in strenge lockdown. Ik ben ook bepaald niet de enige. Behalve de echte hardcore-joggers in strakke pakjes die bij weer en wind buiten zijn, lopen er moeders met kinderwagens, gezinnen al dan niet met opa en oma er naast, stellen met coffee-to-go in de hand en groepjes vrienden. Allemaal hebben ze het zelfde idee gehad. Ik probeer de drukte in het park te vermijden, door het park weer uit te gaan en er om heen te lopen. Na een lange wandeling ben ik weer thuis, net voordat het weer omslaat.
En dan...lunchen, twee afleveringen van een serie, een stukje weekendkrant lezen, Facebook, avondeten en drie afleveringen van weer een andere serie, en daarna nog een documentaire. Moeder bellen, die goed klinkt en ook meldt dat het goed gaat.
Het is inmiddels negen uur geweest als ik Twitter nog even check. Ik lees dat de huidige maatregelen worden verlengd met nog eens drie weken. Ik ben verbaasd. Verbaasd over de verlenging, maar vooral verbaasd over dat het al lang en breed bekend is.
Het is blijkbaar doodnormaal dat alles vlak na het spoedoverleg uitlekt. De officiële persconferentie is twee dagen later, maar heeft dat nog nut? Behalve verbazing moet ik ook een soort van bijkomen van het nieuws, dat de andere tweeps blijkbaar al sinds de middag weten. Ik baal ervan, net zoals iedereen, maar wat doe je er aan?
Ik sluit de zondagavond af door een muziekje op te zetten en nog wat te lezen in een of ander blaadje. De televisie blijft verder uit. Daarna in godsnaam dan maar vroeg naar bed en mijmeren over dansen en sjansen op zomerse festivals, weer optreden of simpel een drankje drinken op een terras.
Comentarios